Vorige week kregen we het nieuws dat Eefke gevallen is tijdens een fietstocht door Twente en een stukje over de grens. Eefke zou eigenlijk naar ons toekomen zaterdag, want ze wilde zo graag weer even zien hoe groot ik ben geworden. Maar dat bleek nog niet echt goed te zijn en dus besloten Eefke, papa en mama zaterdagochtend om richting Hengelo te rijden. En dus, nadat ik eerst even goed gedronken had, zijn we met z’n drietjes de auto ingestapt.
Ik heb de hele tijd geslapen, ook bij Eefke, maar was gelukkig nog wel eventjes wakker, zodat Eefke goed met me kon knuffelen, maar al gauw viel ik ook bij haar weer in slaap.
De hele terugweg heb ik trouwens ook geslapen…