Afgelopen vrijdag is oma Willa weer een dagje bij ons geweest. Ik vond dat gezellig, want ik mocht heerlijk met oma knuffelen en heb ook met haar gelachen. Toen ik een beetje moest huilen, heeft ze voor mij gezongen en met mij gewandeld. Oma heeft mij ook een flesje gegeven en mij in het wipstoeltje in de keuken gezet. Dan kon ik goed zien hoe Mama en oma de spullen uit de vaatwasser in de kasten zetten. Wat vond ik dat interessant!
‘s Middags kregen we bezoek van twee collega’s van mama (van de Globe). Ik was zeer geinteresseerd in wat Tilly mij te vertellen had. Natuurlijk kreeg Tilly een brede lach van mij terug en ook naar Marja heb ik even gelachen.
Vrijdag was best een drukke dag en daarom heb ik ook wel een beetje steeds gehuild. Ik had niet zoveel geslapen en ‘s avonds had ik dan ook echt even een huiluurtje. Het drinken vond ik fijner op het ‘grote’ bed boven en toen we weer naar beneden gingen, was daar ineens mijn ziekenhuisvriendje Jesse! Wat een verrassing! Nou ja, verrassing…mama en papa wisten dat natuurlijk wel van tevoren. Erg gezellig voor papa en mama, want ze waren erg nieuwsgierig hoe het nu met Jesse en zijn ouders gaat. Gelukkig heel goed. Jesse en ik zijn allebei een tijdje wakker geweest, maar al gauw viel ik toch in slaap…na zo’n vermoeiende dag kon dat ook bijna niet anders. Jesse vond het allemaal erg interessant en was de hele tijd wakker. Net voordat ze weer naar huis gingen is deze foto gemaakt van ons samen. Zoals te zien is lig ik helemaal knock-out in mijn wiegje.
