1 februari 2011, de dag dat opa-opa Otten 87 jaar is geworden.
En dus tijd voor een bezoekje!
Al vroeg reden mama en ik met de auto richting Nijmegen. Gelukkig was de spits net voorbij en konden we redelijk snel doorrijden. Beneden bij de flat kwamen we oma tegen, die net de krant had opgehaald. Opa-opa zat in zijn stoel al op ons te wachten en had dan ook een brede glimlach bij het zien van mama en mij. Natuurlijk lag ik nog heerlijk te slapen in de maxi-cosi en dat heb ik ook zeker een tijd gedaan, totdat mama het genoeg vond en mij oppakte en mij in haar armen hield, maar daar sliep ik gewoon weer fijn verder. Ook toen Ger & Wil op bezoek kwamen, bleef ik rustig slapen. Pas toen zij op het punt stonden om weg te gaan, werd ik wakker en vond ik dat het tijd was voor een glimlach, een schone luier en wat drinken. Ik heb nog even met opa-opa & met oma geknuffeld en daarna zijn mama & ik weer naar huis gereden.
Op het shirtje wat ik aan heb, staat een aapje. Op z’n mutsje is zijn naam te lezen…Julius, net als die van mij! Dit rode shirtje heb ik van Alien & Finn vorige week gekregen. Ik pas ‘m wel, maar is toch nog een klein beetje te groot…